Eminim ki bu kitap üzerine onlarca inceleme yazılmıştır. Ancak kendi yorumumu da yapmadan edemeyeceğim ne yazık ki :(
Babasının ölümünden sonra, annesiyle birlikte Batı Virginia'ya taşınan Katy halinden pek de memnun değildir. Yeni bir okul, yeni bir şehir, yeni arkadaşlar... Bunların Katy'e göre olduğu söylenemezdi. Ve daha sonra bir gün yan komşuları olan ikizler Daemon ve Dee ile tanıştı. Dee ile çok iyi arkadaş olmalarına rağmen Daemonla aralarının pek iyi olduğu söylenemezdi. Kabaydı, kötüydü, ve adeta bir pislikti ancak inanılmaz derecede yakışıklıydı. Ancak bir gün Katy'nin kaza geçirmesyle Daemon onu iyileştirir. Nasıl mı? Uzaylı süper güçleriyle! Evet, Daemon bir uzaylıydı ve Katy'i iyiletirince onda bir iz bırakmıştı. Ve bu iz yüzünden Katy'nin peşine uzaylıların düşmanları takılacaktı.
İlk olarak şunu söylemeleyim ki, Katy'e bayıldım. Resmen kitabı okurken onun duygularını hissettim. Ve ne yalan söyleyeyim bende Daemon'a çokca sövdüm. Bu Daemon tüm kitap boyunca Katy'e resmen psikolojik işkence etti. Ama bunun tek sebebi aslında ailesini korumaktı. Ancak tabi kaderin önüne geçilmiyor. Daemon'da Katy'e aşık oldu.
Daemon tam bir öküz olmasıyla birlikte aynı zamanda çok yakışıklı. Ve Katy ile olan diyalojları beni gülmekten yerlere yatırdı.
Dee de kesinlikle çok tatlıydı. Arkadaş olmak için birebir! Katy'le çok iyi anlaşıyorlar.
Ve Lux serisini ölmeden okunacaklar listenize alırsanız iyi edersiniz!
"Ben çocuk değilim. On yedi yaşındayım."
"Sahi mi?" Gözlerini kırpıştırdı. "On iki gösteriyorsun. Hayır. Belki on üç; ama kız kardeşimin bir oyuncak bebeği var, aynı sana benziyor. O da koca gözlü ve bön bakışlı."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder